Kraków: zmarł kard. Stanisław Nagy

Dziś nad ranem zmarł w Krakowie kard. Stanisław Nagy, sercanin. Był wybitnym naukowcem, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, specjalistą z zakresu eklezjologii i ekumenizmu, autorem licznych książek i artykułów. Uchodził za jednego z najlepszych znawców nauczania Jana Pawła II, z którym bardzo blisko współpracował. Papież Polak wyniósł go w 2003 r. do godności kardynalskiej. Do ostatnich dni swego życia kard. Nagy był aktywny, publikował i udzielał się duszpastersko. Zmarł w polskim Domu Macierzystym Księży Sercanów w Krakowie Płaszowie. Miał 91 lat.

**********

Kard. Stanislaw Nagy SCJ urodził się 30 września 1921 r. w Bieruniu Starym. W 1937 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego. W 1945 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie uzyskał stopnie akademickie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim: 1952 – doktorat, 1968 – habilitacja, 1979 – profesor nadzwyczajny, 1985 – profesor zwyczajny.

Od 1958 r. pracownik naukowo-dydaktyczny KUL. Długoletni kierownik Katedry Eklezjologii i Sekcji Ekumenicznej. Był członkiem Międzynarodowej Komisji do Dialogu Ekumenicznego Katolicko-Luterańskiego oraz Komisji Episkopatu ds. Ekumenizmu. Wieloletni przewodniczący Sekcji Profesorów Teologii przy Episkopacie.

Uczestniczył jako ekspert w pracach dwóch Nadzwyczajnych Synodów Biskupów w Rzymie w 1985 i 1991 r. W trakcie obrad Soboru Watykańskiego II był bliskim współpracownikiem kard. K. Wojtyły.

W 1987 r. został mianowany członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Był przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL. Wykładał teologię fundamentalną, apologetykę i ekumenizm w Papieskiej Akademii Teologicznej, w wielu seminariach duchownych, m.in. księży sercanów w Stadnikach oraz na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu.

Napisał setki artykułów, kilka podręczników i książek, m.in. wydał książkę na 25. rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II, a potem „Świadkowie wielkiego Papieża”. Wykształcił wielu duchownych i świeckich teologów.

Uchodził za jednego z najlepszych znawców nauczania papieskiego. Poznał Karola Wojtyłę jeszcze gdy był on zwykłym księdzem, a potem współpracował z nim jako biskupem, arcybiskupem, kardynałem, wreszcie Papieżem. Dojeżdżali razem pociągiem z wykładami z Krakowa na Katolicki Uniwersytet Lubelski. Robili wspólne wypady na narty i górskie wędrówki.

Z okazji 80. rocznicy urodzin Jan Paweł II w specjalnym liście napisał: Twoja życzliwość, mądre słowo zdradzające nie tylko naukową kompetencję, ale również wielką życiową mądrość, jak też przykład kapłańskiego zaangażowania w życie Kościoła i troski o duchowe dobro każdego człowieka, a zwłaszcza Twoja modlitwa zawsze były dla mnie oparciem i umocnieniem. Bogu dziękuję za dar Twojej obecności i towarzyszenia na drodze mojej kapłańskiej, biskupiej i papieskiej posługi”.

28 września Ojciec Święty Jan Paweł II wyniósł go godności kardynalskiej. Jak podkreślił Papież, nominację kardynalską otrzymał ks. Nagy za szczególne zasługi dla Kościoła.

13 października 2003 r. przyjął w katedrze wawelskiej święcenia biskupie z rąk kard. Franciszka Macharskiego, a 21 października w Rzymie odbył się konsystorz, w czasie którego otrzymał biret i pierścień kardynalski z rąk Jana Pawła II. Za swoją kardynalską dewizę przyjął słowa: "In Te Cor Jesu speravi" - "W Tobie, o Serce Jezusa, mą ufność złożyłem".

31 października 2008 r. prezydent RP Lech Kaczyński w uznaniu zasług Kardynała dla nauki i kultury polskiej dekoruje go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

10 maja 2009 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa, nadany mu przez Rektora i Senat Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.

14 listopada 2011 r. w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach ks. kard. Stanisław Nagy świętował 65. rocznicę kapłaństwa. Podczas Mszy kard. Stanisław Dziwisz powiedział m.in.: „Kard. Nagy ubogacił kulturę teologiczną w Polsce”. Metropolita krakowski dodał, że „charakteryzuje go wierność prawdzie i jest drogowskazem dla ludzi szukających miejsca w skomplikowanym świecie. Kard. Nagy wspierał Jana Pawła II swoim doświadczeniem naukowym, kapłańskim i świeżym myśleniem. Były to twórcze i bliskie relacje”.

Kard. Dziwisz nazywał kard. Nagyego wielkim przyjacielem Jana Pawła II. Często przyjeżdżał do Rzymu czy do Castel Gandolfo i długo rozmawiał z Ojcem Świętym, kreśląc mu panoramę życia Kościoła w Polsce, prezentując gorące tematy, którymi żył świat, i najnowsze tendencje w teologii światowej i polskiej.

We wrześniu 2011 r. kard. Nagy obchodził 90. urodziny. W czasie Mszy w klasztorze księży sercanów przy ul. Saskiej 2 w Krakowie, gdzie mieszkał, mówił m.in.: „Do powiedzenia mam dwa słowa, w których jest zamknięte to, z czym chcę iść do nieba, ale i na ziemie dzisiaj: przepraszam i dziękuję. Jakże bardzo przepraszam i jakże dziękuję niebu. Jakże bardzo ziemię przepraszam i ziemi dziękuję. Są takie rachunki, które z ziemią nigdy nie da się wyrównać. Myślę tu o tych rachunkach, które stanęły między mną a tymi, którzy stanęli przy mojej chorobie. To jest nie do wypowiedzenia w pojęciu wdzięczności. Wspólnota zakonna stanęła przy mnie zwartym szeregiem”.

Mimo swego wieku kard. Nagy cały czas był bardzo aktywny, publikując liczne teksty głównie w tygodniku „Niedziela”. Komentował też ważne wydarzenia z życia Kościoła i Polski. Uczestniczył w prezentacjach albumów krakowskiego Wydawnictwa „Biały Kruk”, z którym współpracował. Udzielał się duszpastersko w parafiach udzielając bierzmowania, przewodnicząc różnym uroczystościom i pielgrzymkom, głosząc słowo do środowiska przedsiębiorców i pracodawców „Talent”.

Uczestniczył jeszcze 12 maja w Mszy na Skałce z okazji procesji stanisławowej. Ostatnie dni swego życia spędził w odnowionym polskim Domu Macierzystym Księży Sercanów w Krakowie Płaszowie.

lg/ rv, scj