Bliska już jest kanonizacja tego
wielkiego człowieka i papieża, który przeszedł do historii jako Jan Paweł II. Cieszę
się, że zostałem powołany do ogłoszenia jego świętości w najbliższą Niedzielę Miłosierdzia
Bożego, na zakończenie oktawy Wielkanocnej. Jestem wdzięczny Janowi Pawłowi II, podobnie
jak wszyscy członkowie Ludu Bożego, za jego niestrudzoną posługę, jego przewodnictwo
duchowe, za to, że wprowadził Kościół w trzecie tysiąclecie wiary i za jego niezwykłe
świadectwo świętości.
Papież Benedykt XVI słusznie zauważył przed trzema laty,
w dniu beatyfikacji swojego poprzednika, że to, o co Jan Paweł II prosił wszystkich,
to znaczy, by się nie lękać i otworzyć na oścież drzwi Chrystusowi, sam uczynił jako
pierwszy: "otworzył Chrystusowi społeczeństwo, kulturę, systemy polityczne i ekonomiczne,
z siłą giganta — siłą, którą dawał mu Bóg — odwracając tendencję, która mogła się
wydawać nieodwracalna. Swoim świadectwem wiary, miłości i odwagi apostolskiej, pełnym
ludzkiej wrażliwości, ten znakomity Syn Narodu polskiego pomógł chrześcijanom na całym
świecie, by nie lękali się być chrześcijanami, należeć do Kościoła, głosić Ewangelię.
Jednym słowem: pomógł nam nie lękać się prawdy, gdyż prawda jest gwarancją wolności"
(Homilia, 1 maja 2011). W pełni utożsamiam się z tymi słowami Papieża Benedykta XVI.
Wszyscy
wiemy, że zanim wyruszył, by przemierzać drogi świata, Karol Wojtyła dorastał do służby
Chrystusowi i Kościołowi w swojej ojczyźnie, w Polsce. Tutaj kształtowało się jego
serce – serce, które najpierw przez udział w II Soborze Watykańskim, a nade wszystko
po 16 października 1978, rozszerzało się do wymiaru powszechnego, tak że znalazły
w nim miejsce wszystkie narody, języki i kultury. Jan Paweł II stał się wszystkim
dla wszystkich.
Dziękuję narodowi polskiemu i Kościołowi w Polsce za dar Jana
Pawła II. Wszyscy zostaliśmy ubogaceni tym darem. Jan Paweł II nadal nas inspiruje.
Natchnieniem są dla nas jego słowa, pisma, jego gesty, jego styl posługi. Inspiruje
nas jego cierpienie przeżywane z heroiczną nadzieją. Inspiruje nas jego całkowite
powierzenie się Chrystusowi, Odkupicielowi człowieka i Matce Bożej.
Podczas
niedawnej wizyty ad limina Apostolorum biskupów polskich, zwróciłem uwagę, że Kościół
w Polsce ma nadal ogromny potencjał wiary, modlitwy, miłosierdzia i praktyki chrześcijańskiej.
Podkreśliłem także wyzwania duszpasterskie, takie jak rodzina, młodzież, ubodzy oraz
powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Mam nadzieję, że kanonizacja Jana
Pawła II a także Jana XXIII nadadzą nowy impuls codziennej i wytrwałej pracy Kościoła
w waszej ojczyźnie. Cieszę się, że – jeśli Bóg pozwoli – za dwa lata odwiedzę po raz
pierwszy wasz kraj z okazji Światowego Dnia Młodzieży.
Zachęcam wszystkich
do głębokiego przeżycia kanonizacji błogosławionego Jana Pawła II i błogosławionego
Jana XXIII. Niektórzy z was przybędą do Rzymu, ale także dzięki środkom przekazu wielu
będzie mogło uczestniczyć w tym wspaniałym wydarzeniu. Dlatego pragnę już dzisiaj
podziękować wszystkim dziennikarzom prasy, radia i telewizji za ich posługę podczas
kanonizacji.
Pozdrawiam wszystkich rodaków Jana Pawła II, także tych, którzy
nie należą do Kościoła katolickiego. Wszystkich niosę w moim sercu. Niech Bóg błogosławi
was wszystkich!